Dímelo en...

martes, 21 de abril de 2020

GALICIA. Escudo, Bandera, Himno...

GALICIA

ESCUDO DE GALICIA

ESCUDO GALEGO
El motivo de que el escudo contenga siete cruces 
se corresponde con la anterior división provincial de los territorios gallegos del antiguo Reino de Galicia.
 Las siete provincias eran:


El escudo de Galicia trae, en campo de azur, un cáliz de oro sumado de una hostia de plata, y acompañado de siete cruces recortadas del mismo metal, tres a cada lado y una en el centro del jefe.



De Alberto Durero - Arch of Maximilian I
"rey de Galyce" 

Cómo se di caliz en grego?


CÁLICES
El autor habría representado, por la cercanía fonética entre «Galyce» y «calice»
 las figuras de tres cálices
Armas del Rey de Galyce en el Armorial Segar, año 1282.


catedral de Lugo

La catedral posee el privilegio papal de exposición permanente del Santísimo Sacramento, de ahí el cáliz y la hostia que aparecen en el escudo de la ciudad con la leyenda Hic hoc misterivm fidei firmiter prifitemvr (Creemos con fidelidad en este misterio), en referencia al misterio de la Eucaristía y que se trasladó al propio escudo de Galicia. Es Patrimonio Mundial de la Humanidad desde el año 2015, declarada por la UNESCO. Este hecho hace que se denomine a Lugo como la ciudad del Sacramento.

CATEDRAL DE SANTA MARÍA DE LUGO
Pica na imaxe para visitar a catedral de Lugo
VISITA 360º

Himno galego

Letras Galegas 2020
Alcalde de Ferrol ,Presidente da Real Academia Galega e a filla de Ricardo Carballo Calero.
Exposición  Carballo Calero,
 lingüista, escritor, poeta, defensor de la lengua gallega.



Historia de Galicia en 10 minutos
La belleza de esta tierra...
 el verde, sus costas, su idioma, la lluvia, su cultura y sus gentes.




Himno de Galicia
Quizáis o himno con máis morriña do mundo,
capaz de cicatrizar feridas e enconos.



ESCUDO DE GALICIA
Manualidade en papel do escudo galego para nenos de primaria





CRUCEIROS

Capítulo aparte merece la historia del cruceiro ubicado en la plaza de San Fiz de Solovio, que custodia el recuerdo de un asesinato al que Rosalía le dedico unos párrafos en  el capítulo IV de Follas Novas (Da Terra). 


“Cruceiro de Ramírez que te ergues solitario
dos Agros na espranada, antre as rosas dos campos:
o sol da tarde pousa en ti o postreiro raio
coma nun alma triste pousa un soño dourado.

Algunha vez no estío, eu ó teu pe sentada
escoito silenciosa, mentras a tarde acaba;
baixo das pedras mudas, que teu secreto gardan,
maxino que resoa o brando son dun arpa,
¡música incomprensible que doutros mundos fala!

¡Tal de Memnón se oían ó amañecer na estatua
aqueles sons divinos que as almas encantaban!”

(Rosalía de Castro, Follas novas IV)

 
Cruceiro de Ramírez. 
Santiago de Compostela

El cruceiro fue trasladado a Solovio desde el lugar en el que Joseph Ramírez de Arellano, estudiante en Santiago, fue caído por una reyerta en 1718.


 Escribió Castelao en su libro Cousas: “Onde hai un cruceiro houbo sempre un pecado e cada cruceiro é unha oración de pedra que fixo baixar un perdón do Ceo, polo arrepentimento de quen o pagou e polo gran sentimento de quen o fixo”.