ROSALÍA DE CASTRO
PÓRTICO DA GLORIA
«Santos i apóstoles, ¡védeos!, parece
que os labios moven, que falan quedo
os uns cos outros
¿Estarán vivos?, ¿serán de pedra
aqués sembrantes tan verdadeiros,
aquelas túnicas maravillosas,
aqueles ollos de vida cheos?»
FOLLAS NOVAS
Apóstolos
Paseo da Ferradura,
Alameda da cidade de Santiago
Escultura a Rosalía de Castro
CRUCEIRO de RAMÍREZ
Capítulo aparte merece a historia do cruceiro ubicado na praza de San Fiz de Solovio, que custodia o recordo dun asesinato ao que Rosalía dedicolle uns parágrafos no capítulo IV de Follas Novas (Da Terra).
“Cruceiro de Ramírez que te ergues solitario
dos Agros na espranada, antre as rosas dos campos:
o sol da tarde pousa en ti o postreiro raio
coma nun alma triste pousa un soño dourado.
Algunha vez no estío, eu ó teu pe sentada
escoito silenciosa, mentras a tarde acaba;
baixo das pedras mudas, que teu secreto gardan,
maxino que resoa o brando son dun arpa,
¡música incomprensible que doutros mundos fala!
¡Tal de Memnón se oían ó amañecer na estatua
aqueles sons divinos que as almas encantaban!”
(Rosalía de Castro, Follas novas IV)
Cruceiro de Ramírez.
Santiago de Compostela
O cruceiro foi trasladado a Solovio dende o lugar no que Joseph Ramírez de Arellano, estudiante en Santiago, foi caído por una liorta en 1718.
Obradoiros de Poesía
en Ofiuco 🌟★☆★☆★☆★☆
A flor de Rosalía...
Ricardo Carballo Calero.
Resumo da súa traxectoria
El Cruceiro de Estribela original,
en la Praza das Cinco Rúas de Pontevedra.LALO R. VILLAR
Cruceiro del atrio de la Colexiata de Sª. María. Alfoso R. CastelaoEn » Cruces de Pedra da Galiza «. 1950.
Pero como escribió Castelao en su libro Cousas: “Onde hai un cruceiro houbo sempre un pecado e cada cruceiro é unha oración de pedra que fixo baixar un perdón do Ceo, polo arrepentimento de quen o pagou e polo gran sentimento de quen o fixo”.
